با تکامل بازار ارزهای دیجیتال، ارزهای جدید با بلاک چین و توکن‌های خود ظاهر شده‌اند که هر کدام به دنبال دستیابی به اهداف خاصی هستند. مزایایی مانند مقیاس پذیری بهبود یافته، کارمزد کم یا بدون هزینه و مزایای دیگر از اهداف ارائه این ارزهای دیجیتال جدید هستند. برخی از ارزهای جدید نیز فقط برای استفاده در برنامه‌های غیرمتمرکز مانند کازینوهای آنلاین ایجاد شده‌اند. در نهایت، این تنوع باورنکردنی ارزهای دیجیتال، برخی از کاربران را به مبادله ارزهای دیجیتال با یکدیگر سوق می‌دهد، درست همانطور که دلار، یورو و دیگر ارزهای سنتی مبادله می‌شوند.
در این مقاله از وبلاگ هش فیکس قصد داریم به این مسئله بپردازیم که چه روش‌هایی برای مبادله رمزارزها وجود دارد، علاقه‌مندان به ارزهای دیجیتال ممکن است در هنگام انجام این کار با چه مشکلاتی مواجه شوند و چه راه‌حلی برای حل این چالش‌ها ارائه می‌شود.
دلیل فراوانی ارزهای دیجیتال با بلاک چین‌های متنوع
بیت کوین که در سال 2008 اختراع و یک سال بعد راه اندازی شد، طراحی شد تا به عنوان یک نسخه همتا به همتا از پول نقد الکترونیکی استفاده کند. بسیاری از بانک‌ها و مؤسسات مالی متمرکز دنیا با چاپ پول بی پایان خود باعث بحران‌های اقتصادی جهانی شده‌اند. این امر ساتوشی ناکاموتو را وادار کرد تا یک روش پرداخت جایگزین را راه اندازی کند که به هیچ سیستم متمرکز با رویکرد منحصر به فرد وابسته نباشد.
در سال 2013، ویتالیک بوترین ایده ای خلاقانه از «قراردادهای هوشمند» داشت که در بالای بلاک چین اجرا می‌شد و امکان اجرای تراکنش‌ها را بدون دخالت انسان فراهم می‌کرد. پلتفرم جدید بلاک چین اتریوم که 2 سال بعد راه اندازی شد، به پایه ای برای اقتصاد غیرمتمرکز تبدیل شده است.
در نهایت، زمانی که رالی ICO باعث شد اتریوم در سال 2017 زیر بار تقاضای گسترده سقوط کند، منجر به ایجاد بسیاری از استارت‌آپ‌های جدید با هدف کلیدی حل اساسی‌‌ترین مشکل یعنی مقیاس‌پذیری شد. فقدان یک محیط یکپارچه منجر به چیزی شد که اکنون داریم: ده‌ها بلاک چین مختلف ایجاد شده است و راه ساده ای برای تبادل مالی بین آنها وجود ندارد.
مشکل ارسال ارز از یک بلاک چین به بلاک چین دیگر چیست؟
دنیای ارزهای دیجیتال پیچیده است. هنگامی که بیت کوین را از یک آدرس به آدرس دیگر ارسال می‌کنید، باید بسیار مراقب باشید. اگر یک اشتباه تایپی انجام دهید، وجوه شما بدون هیچ شانسی برای بازیابی، از بین می‌رود. اگر بخواهید بیت کوین را به آدرس اتریوم یا بالعکس ارسال کنید، همین اتفاق می‌افتد.
از آنجایی که هر یک از این بلاک چین‌ها در جهان خاص خود کار می‌کنند، هیچ راه آسانی برای ایجاد ارتباط بین آنها وجود ندارد. پروژه‌هایی مانند Polkadot، Cosmos، Chainlink و … روی حل مشکل قابلیت همکاری بلاک چین‌ها کار می‌کنند. برخی از راه‌حل‌ها ابداع شده‌اند که هر کدام مجموعه‌ای از موانع خود را دارند. در ادامه برخی از محبوب‌‌ترین گزینه‌ها را بررسی می‌کنیم.
نحوه مبادله ارزهای دیجیتال: 3 راه اصلی برای تبادل ارزهای دیجیتال
برای کاربرانی که با فناوری‌های ارز دیجیتال آشنا نیستند، این سه روش پرکاربردترین روش‌ها برای مبادله ارزهای دیجیتال هستند: فرابورس، صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز. بیایید نگاهی به مزایا و معایب این روش‌ها بیندازیم.
1. صرافی‌های متمرکز
از آنجایی که محبوبیت ارزهای دیجیتال در سال‌های گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است، به نظر می‌رسد که بسیاری از صرافی‌های متمرکز (CEX) تقاضای کاربران را در این زمینه برآورده کنند. هنگامی که شما در حال مبادله ارزهای دیجیتال هستید، یک معامله جفت ارز به شما امکان می‌دهد با هزینه کمتر یا حتی رایگان مبادله را انجام دهید. با این حال، چنین تنوعی هزینه دارد. مخاطبان هدف چنین صرافی‌هایی عمدتا از معامله‌گران حرفه ای تشکیل می‌شوند که باعث می‌شود پلتفرم‌ها پیشنهادات خود را مطابق با آنها تنظیم کنند و به این ترتیب، مشارکت افراد معمولی را آسان نمی‌کند.
ویژگی‌های صرافی‌های متمرکز
- رابط کاربری پیچیده سبب می‌شود که یک کاربر تازه کار، به راحتی در انبوه نشانگرها، نمودارها، سفارشات و سایر عناصر گم شود.
- کارمزد، کارمزد، و بازهم کارمزد. برای انجام یک تراکنش ساده و مبادله یک ارز دیجیتال با دیگری، باید در هر مرحله از مبادله خود، از واریز تا برداشت نهایی، هزینه پرداخت کنید. اگرچه صرافی‌های متمرکز معمولا شرایط خود را به صورت صریح اعلام می‌کنند، اما ماهیت غیرشفاف آنها فضای زیادی را برای دستکاری باقی می‌گذارد. بنابراین، ممکن است هرگز ندانید که در پایان کار مبادله، دقیقا چه مبلغی را در کیف پول خود دریافت خواهید کرد.
- روش پیچیده KYC در برخی از این مراکز سبب شده تا تکمیل فرآیند مبادله در آنها بسیار دشوار شود. ممکن است روزها، هفته‌ها یا حتی ماه‌ها طول بکشد تا یک کاربر جدید تایید حساب خود را دریافت کند.
- نوسانات قیمت یکی دیگر از مشکلات در مبادله ارزهای دیجیتال است. از آنجایی که نوسانات ارزهای دیجیتال بسیار زیاد است، قیمت یک دارایی ممکن است حتی در مدت زمان کوتاهی که تراکنش انجام می‌دهید تغییر کند. ممکن است سفارش شما تکمیل نشود و مجبور شوید دوباره این روش را تکرار کنید تا معامله انجام شود.
- محدودیت‌های منطقه ای در برخی از ارزها و مناطق وجود دارد. مناطق زیادی وجود دارند که این مبادلات را ممنوع می‌کنند، بنابراین پیدا کردن پلتفرمی که در منطقه شما فعال باشد ممکن است برای برخی از کاربران چالش برانگیز باشد.
2. صرافی‌های غیرمتمرکز
صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) در وهله اول به عنوان جایگزینی برای صرافی‌های متمرکز طراحی شدند برخی از مشکلات این زمینه را نیز حل کردند. تراکنش‌ها در این صراف‌ها نیازی به تأیید ندارند. زیرا ارزها به سادگی بین کیف پول کاربران منتقل می‌شود. این صرافی‌ها غیرمتمرکز هستند؛ یعنی به هیچ سرور مرکزی خاص وابستگی ندارند و در هر نقطه از جهان، در دسترس کاربران قرار دارند. با این حال، صرافی‌های غیرمتمرکز دارای اشکالاتی نیز هستند.
ویژگی‌های صرافی غیرمتمرکز
- نقدینگی کم یکی از مشکلات این صرافی هاست. محبوبیت صرافی‌های غیرمتمرکز کم است که بر نقدینگی آنها تاثیر منفی می‌گذارد. اگر می‌خواهید مبلغ بسیار زیادی را مبادله کنید، استفاده از این صرافی‌ها در مبادله ارزهای دیجیتال چالش بزرگی خواهد بود.
- تنوع کمی از دارایی‌های دیجیتال در این صرافی‌ها وجود دارد. به طور معمول، صرافی‌های غیرمتمرکز پروژه‌هایی را جذب می‌کنند که بودجه کافی برای لیست شدن در صرافی‌های متمرکز اصلی ندارند. تنوع ارزهایی‌های این صرافی‌ها بسیار کم است و در بیشتر موارد، دارایی‌هایی هستند که چندان برای عموم شناخته شده نیستند.
3. فرابورس
صرافی‌های خارج از بورس (OTC) یا به صورت مختصر فرابورس، شاید ساده‌‌ترین راه برای یک کاربر غیرمسلط به فناوری برای مبادله ارزهای دیجیتال باشد. به طور معمول، این صرافی‌ها با صرافی‌های متمرکز از طریق API یکپارچه می‌شوند و یک رابط کاربری ساده بدون نمودارهای گیج کننده را در اختیار کاربران خود قرار می‌دهند.
ویژگی‌های فرابورس
- اگر چه معاملات فرابورس از طریق صرافی‌های متمرکز انجام می‌شود، کل فرآیند مبادله کاملا مبهم است. ممکن است کاربران هرگز نرخ ارز نهایی را نشناسند و قربانی دستکاری‌هایی نیز بشوند.
- گاهی بدترین نرخ در این صرافی‌ها یافت می‌شود. از آنجایی که فرابورس کارمزدهای خود را به هر تراکنش اضافه می‌کند، نرخ نهایی بسیار بدتر از صرافی‌های متمرکز خواهد بود.
جمع بندی: مبادله ارزهای دیجیتال را کجا انجام دهیم؟
برای مبادله ارزهای دیجیتال، به صرافی‌هایی مراجعه کنید که دارای ویژگی‌های زیر باشند:
- رابط کاربری ساده و کاربر پسند: صرافی‌هایی را انتخاب کنید که کاربران خود را با نمودارهای پیچیده غرق نمی‌کنند و تلاش می‌کنند تا فرآیند را به سادگی هر برنامه پرداخت سنتی دیگری انجام شود.
- ثابت بودن نرخ: صرافی‌هایی را انتخاب کنید که خطرات مربوط به نوسانات ارزهای دیجیتال را پوشش می‌دهند و تضمین می‌کنند که نرخ ارز نهایی با آنچه در ابتدای مبادله خود می‌بینید متفاوت نخواهد بود.
- کم بودن کارمزد یا نبود هزینه‌های پنهان: صرافی‌هایی را انتخاب کنید که هزینه‌های پنهان کمی دارند یا حتی کارمزد اضافی دریافت نمی کنند.
- پشتیبانی از ارزهای متنوع: هر چه تنوع ارزهای ارائه شده در یک صرافی بیشتر باشد، دست شما برای تبادلات متنوع‌‌تر بازتر خواهد بود.
- امنیت: یکی از مهم‌‌ترین نیازهای هر صرافی ارزهای دیجیتال، امنیت آن است. لایه‌های مختلفی از اقدامات سازمانی و فنی مانند احراز هویت چند عاملی، گواهی SSL و موارد دیگر در امنیت صرافی اثرگذار است.
